De boom

Er staat een gigantische boom naast ons huis. Ik zou hem heel graag weg willen hebben. Uit alle macht duw ik tegen de boom om er beweging in te krijgen. Wat zou het fijn zijn om ’s middags meer zon in de achtertuin te hebben.

Natuurlijk gaat het nooit op deze manier lukken om de boom om te duwen. De boom blijft staan en het kost mij alleen maar heel veel energie om die boom weg te drukken. Ik verspeel kostbare tijd aan iets wat ik niet voor elkaar krijg. Al jaren ben ik bezig met deze boom. Hij is alleen maar gegroeid en groter geworden. Ik heb de gemeente gebeld voor advies. De gemeente heeft hem gesnoeid, maar je snapt het al… daarna is hij alleen maar nog groter geworden.

Als ik letterlijk tegen deze boom blijf duwen levert mij dat wel wat op. Want als ik mijn spieren gebruik dan word ik wel een krachtiger persoon en val ik ook een beetje af. En dat kan geen kwaad. Maar die boom blijft staan en zo is het ook met mijn verdriet. Het verdriet van het overlijden van mijn zoon, dat blijft mijn hele leven bij me. Maar ik heb wel geleerd om ermee om te gaan, om dingen die op mijn pad komen aan te gaan, ondanks mijn verdriet. En dan niet die boom blijven wegduwen, want dat lukt me echt niet. Maar om met het verdriet om te gaan. En dat betekent dat je dingen, die op je pad komen niet wegduwt. Maar dat je het in de ogen kijkt, net zoals die boom naast ons huis. Die gaat niet weg.

De boom heeft ook een positieve kant; Als het heel warm is in de zomer, geeft hij veel schaduw. Dat kan erg fijn zijn, maar schaduw kan ik ook zelf wel creëren. De boom heeft een hele grote negatieve kant; Als het lekker weer is en ik wil lekker in de tuin in de zon zitten. Ja, dan zit die boom in de weg en moet ik naast ons huis gaan zitten, naast de poort om toch van het zonnetje te genieten. Dat is nu precies wat ik doe met mijn verdriet. Ik zoek wegen om ermee om te gaan, om te doen wat goed voelt. Waar ik blijer van word. Ik kijk het verdriet in de ogen, ik kijk naar de boom. Ik kijk naar mijn eigen verdriet en dan ga ik kijken wat haalbaar is.

Ik ga nu in dit geval naast de poort zitten. Als er uitdagingen op mijn pad komen dan kijk ik wel wat haalbaar is…

Heb jij ook zo’n obstakel in je leven dat je uitzicht belemmert? Wil je weer van het volle zonlicht genieten? Neem contact met mij op en dan kunnen we samen kijken hoe ik je daarbij kan helpen.